Werktuigbouwkunde

Werktuigbouwkunde, de tak van engineering die zich bezighoudt met het ontwerp, de fabricage, de installatie en de werking van motoren en machines in fabricageprocessen. In de installatietechniek in de utiliteit houdt men zich hoofdzakelijk bezig met de HVAC installaties.

Het vakgebied houdt zich vooral bezig met krachten en beweging. Mechanische installatie is een reeks structuren en componenten die de structuur van de interne systemen vormen om de levensduur van constructie en comfort te verbeteren.

De uitvinding van de stoommachine in de tweede helft van de 18e eeuw gaf een enorme impuls aan de ontwikkeling van alle soorten machines.

De werktuigbouwkunde was een belangrijke kracht voor de industriële revolutie

Deze uitvinding was een belangrijke bron van kracht voor de industriële revolutie. Dientengevolge ontwikkelde zich een nieuwe belangrijke classificatie van engineering voor gereedschappen en machines. Die in 1847 onder andere formeel werd erkend bij de oprichting van het instituut voor mechanische ingenieurs in Birmingham, Engeland.

Werktuigbouwkunde is vanuit de praktijk geëvolueerd door de monteur van een kunst die grotendeels gebaseerd is op vallen en opstaan. Tot de toepassing door de professionele ingenieur van de wetenschappelijke methode in onderzoek, ontwerp en productie.

 De vraag naar verhoogde efficiëntie verhoogt voortdurend de kwaliteit van het werk dat men van een werktuigbouwkundig ingenieur verwacht en vereist een hogere graad van opleiding en training.

Er zijn twee belangrijke functies van de werktuigbouwkundige

Twee functies van de werktuigbouwkundige, gemeenschappelijk voor alle takken van werktuigbouw, kunnen worden aangehaald.

De eerste is het begrijpen van en omgaan met de grondslagen van de mechanische wetenschap. Deze omvatten dynamiek, betreffende de relatie tussen krachten en beweging, zoals in vibratie.

Maar ook in thermodynamica, omgaan met de relaties tussen de verschillende vormen van warmte, energie en kracht en vloeistofstroom. En tevens in warmteoverdracht: smering en eigenschappen van materialen.

Ten tweede is de volgorde van onderzoek, ontwerp en ontwikkeling. Deze functie probeert de nodige veranderingen teweeg te brengen om aan de huidige en toekomstige behoeften te voldoen. Dergelijk werk vereist een duidelijk begrip van de mechanische wetenschap. En het vermogen om een complex systeem te analyseren in zijn basisfactoren en de originaliteit om te synthetiseren en uit te vinden.

Werktuigbouwkunde is zowel rationeel als creatief

In deze functies is er een lange voortdurende trend in de richting van het gebruik van wetenschappelijke in plaats van traditionele of intuïtieve methoden. Hierdoor zijn bijvoorbeeld operationeel onderzoek, value engineering en PABLA (probleemanalyse door logische aanpak) typische aandachtspunten van dergelijke gerationaliseerde benaderingen.

Maar creativiteit kan echter niet worden gerationaliseerd. De mogelijkheid om de belangrijke en onverwachte stap te zetten die nieuwe oplossingen opent, blijft in de machinebouw, net als elders, grotendeels een persoonlijk en spontaan kenmerk.

Werktuigbouwkunde en de invloed op een hoge levensstandaard

De hoge levensstandaard in de ontwikkelde landen heeft veel te danken aan de machinebouw. Omdat de werktuigbouwkundig ingenieur machines uitvindt om goederen te produceren. En omdat deze werktuigmachines ontwikkelt met toenemende nauwkeurigheid en complexiteit om de machines te bouwen.

De belangrijkste productielijnen voor machines zien een toename van de bedrijfssnelheid om hoge productiesnelheden te verkrijgen. Maar ook de verbetering van de nauwkeurigheid is belangrijk. Om hiermee bijvoorbeeld de kwaliteit en de besparing in het product te verkrijgen en tevens de minimalisering van de bedrijfskosten.

Werktuigbouwkunde is steeds meer geïntegreerd met elektrotechniek

Deze eisen hebben geleid tot de ontwikkeling van complexe besturingssystemen. De meest succesvolle productiemachine is die waarbij het mechanische ontwerp van de machine nauw is geïntegreerd met het besturingssysteem en de elektrotechniek.

Een moderne transportband voor de productie van automotoren is een goed voorbeeld van de mechanisatie van een complexe reeks productieprocessen. Er zijn ontwikkelingen in de maak om productiemachines verder te automatiseren.

Met behulp van bijvoorbeeld computers om de enorme hoeveelheid gegevens op te slaan en te verwerken. Dit is nodig voor de productie van een verscheidenheid aan componenten met een klein aantal veelzijdige werktuigmachines.