CV-ketel

Een CV-ketel is een gesloten vat waarin vloeistof (meestal water) wordt verwarmd. De vloeistof kookt niet noodzakelijkerwijs. De verwarmde of verdampte vloeistof verlaat de ketel voor gebruik in bijvoorbeeld verschillende processen of verwarmingstoepassingen, waaronder waterverwarming, centrale verwarming. Maar ook voor stroomopwekking. Er zijn hybride CV-ketels die zowel warmte maken en tegelijkertijd stroom opwekken. De warmtebron voor een ketel is verbranding van verschillende brandstoffen, zoals hout, steenkool, olie of aardgas. Bij verbranding komt rookgas vrij, deze rookgas voer je via een rookgasafvoer naar buiten af. Elektrische ketels gebruiken verwarmingselementen van het weerstands- of dompeltype.

CV-ketel in woningen

In standaard woningen gebruik je vaak een kleine CV-ketel van gemiddeld zo'n 30 kW. De CV ketel levert naast warmte voor de radiatoren of convectoren ook warm water. Elke CV-ketel heeft een CW-klasse. Deze klasse bepaald de hoeveelheid warmwater per minuut. Afhankelijk van het aantal tappunten en de aanwezigheid van een bad is de CW-klasse van CW3, CW4 of CW5 de meest voorkomende ketel. CV-ketels in woningen hebben vaak slimme zelflerende software en een optimale verbranding. De nieuwste generatie HR-ketels (HR = HoogRendement) hebben een veel hoger rendement dan de oudere generatie VR-ketels (VR = VerbeterdRendement).

Tip: Ontlucht de CV-installatie regelmatig en vul water bij.

Controleer regelmatig de druk in de CV-installatie, en vul op tijd water bij. Maar ontlucht je installatie ook regelmatig. Je kunt vaak zelf water bijvullen en de installatie ontluchten.

Grote CV-ketels

Naast woningen past men CV-ketels ook toe in de utiliteit en industrie. Grote CV-ketels komen steeds minder voor. Tegenwoordig plaatst men liever meerdere kleinere ketels in "cascade". Door middel van software werken de ketels dan samen. Het drukvat van een CV-ketel is meestal gemaakt van staal (of gelegeerd staal), of historisch van smeedijzer. Roestvrij staal, vooral van het austenitische type, gebruikt men niet in natte delen van ketels vanwege corrosie en spanningscorrosie. Ferritisch roestvrij staal gebruikt men echter vaak in oververhittingssecties die niet worden blootgesteld aan kokend water en elektrisch verwarmde roestvrijstalen ketels met roestvrij staal zijn toegestaan ​​onder de Europese "drukapparatuurrichtlijn" voor de productie van stoom voor sterilisatoren en desinfectoren. Historisch gezien gebruikte men vaak koper voor de verbrandingskamers, vanwege zijn betere vervormbaarheid en hogere thermische geleidbaarheid. Tegenwoordig maakt de hoge koperprijs dit echter vaak tot een oneconomische keuze en in plaats daarvan gebruikt men goedkopere vervangers zoals staal of aluminium.